کتاب توشه غذایی

کتاب توشه غذایی نوشته سرکار خانم پرستو اسدزاده را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

تعریف دستگاه گوارش
اطلاع از اعضای دستگاه گوارش و نحوهٔ عملکرد آن‌ها در فهم چگونگی کارکرد دستگاه گوارش برای شما کمک‌کننده خواهد بود، به ما اجازه دهید تا عملکرد طبیعی دستگاه گوارشتان را برایتان شرح دهیم.
دهان (mouth):
جویدن غذاها
افزودن آنزیم‌ها برای شروع هضم غذا
مری (esophagus):
محل عبور غذا از دهان به معده
معده (stomach):
ترکیب غذا با اسید معده برای ایجاد یک ترکیب آبکی
تخلیه محتویات معده به درون رودۀ کوچک
رودۀ کوچک (small bowel):
حدود 6 متر طول دارد و شامل سه قسمت است.
دئودنوم (اولین قسمت): 30-25 سانتی‌متر طول دارد و از بعد
خروجی معده (دریچه پیلور) آغاز می‌گردد.
ژژنوم (دومین قسمت): تقریباً 2.7-2.4 متر طول دارد.
ایلئوم (سومین قسمت): تقریباً 3.5 متر طول دارد و در ناحیه سکوم به رودۀ بزرگ متصل است.
عملکرد رودۀ کوچک:
جذب مواد مغذی از غذاها
تخلیه باقی‌مانده‌های غذایی (محتوی آب اضافی) به درون رودۀ بزرگ به‌دنبال حرکت غذا در روده
کوچک، به‌واسطهٔ حرکات دودی روده موادغذایی هضم و جذب می‌گردد.
رودۀ بزرگ (large bowel):
تقریباً 2-1.5 متر طول دارد و دارای قسمت‌های زیر می‌باشد.
سکوم: شامل دریچه ایلئوسکال است که از ریفلاکس مواد به ایلئوم جلوگیری می‌کند و (مواد واردشده از رودۀ کوچک)
محتویات آن حاوی ترکیبات اسیدی بسیاری است.
کولون صعودی: محتویات دارای ترکیبات اسیدی است.
کولون عرضی: محتویات، شدت اسیدیته کمتری دارد.
کولون نزولی و سیگموئید: محتویات شکل‌گرفته و قوام پیدا کرده‌اند.
عملکرد رودۀ بزرگ:
جذب آب اضافی
فشرده‌سازی باقی‌مانده‌های غذایی
تخلیه باقی‌مانده‌های غذایی به سمت رکتوم
عملکرد اولیه رودۀ بزرگ جذب آب و الکترولیت‌ها، حمل مدفوع به‌وسیله حرکات دودی و ذخیره باقی‌مانده‌های جریان
هضم تا زمان خروج آن‌ها از بدن می‌باشد.
رکتوم (rectum):
در این قسمت مدفوع قوام‌ یافته است.
ذخیره باقی‌مانده‌های غذایی صورت می‌گیرد.
باقی‌مانده‌های غذایی از فضای دستگاه گوارش خارج می‌شود.
با ورود باقی‌مانده‌های غذایی به فضای رکتوم کشش ایجادشده در این ناحیه، احساس اضطراری برای خروج مواد دفعی از بدن برای شما ایجاد می‌کند.
آنوس (anus):
جایی که مدفوع، از بدن شما خارج می‌شود.
استومی
استومی از کلمه‌ای یونانی به معنای دهان یا دهانه گرفته شده است و در اصطلاحات پزشکی به معنای دهانه‌ای از لوله‌های گوارشی (یا روده‌ها) است که توسط جراح از طریق دیواره شکمی به بیرون از بدن راه پیدا کرده است.
اساس طبقه‌بندی و نام‌گذاری استومی‌ها بر مبنای بخشی از روده می‌باشد که استومی از آن منشأ گرفته است که از رایج‌ترین انواع استومی روده‌ای می‌توان به کلوستومی و ایلئوستومی اشاره داشت. اگرچه ممکن است استومی برای هر بخشی از مسیر لولۀ گوارشی (ژژنوستومی، گاستروستومی و سکوستومی) و یا حتی سیستم ادراری (یوروستومی) نیز برقرار گردد.
در زیر انواع استومی‌های روده‌ای برای شما مورد تشریح قرار گرفته است.

انواع استومی
ایلئوستومی:
دهانه‌ایست که توسط جراح برای بیرون‌آوردن قسمتی از رودهٔ کوچک (ایلئوم) به سطح شکم ایجاد می‌گردد که می‌تواند موقت یا دائمی باشد. ایلئوستومی در قسمت انتهایی ایلئوم در ربع تحتانی راست شکم قرار می‌گیرد، در این حالت محتویات خروجی حالتی نیمه‌مایع دارد.

کلوستومی:
دهانه‌ایست که توسط جراح برای بیرون‌آوردن قسمتی از رودهٔ بزرگ (کولون) به سطح شکم ایجاد می‌گردد. عملکرد کلوستومی با توجه به تفاوت‌های فیزیولوژیک بین کولون ابتدایی و انتهایی تعیین می‌گردد. عمل جذب آب از محتویات داخل ایلئوم برعهده کولون ابتدایی است، به همین دلیل محتویات این قسمت مایع است؛ درحالی‌که کولون انتهایی در حکم یک ذخیره‌کننده عمل کرده و به مواد دفعی که جذب آب از آن‌ها صورت گرفته، اجازه تجمع می‌دهد؛ لذا محتویات این بخش از روده جامد یا نیمه‌جامد است.
انواع متفاوتی از کلوستومی وجود دارد که بنابر محل قرارگیری آن بر روی کولون نام‌های متفاوتی خواهند داشت. این موارد عبارت‌اند از کلوستومی صعودی، عرضی، نزولی و سیگموئید.